|
تو بيا تا دلم نكرده فرياد
كي گل شب بو رو از شاخه چيده ؟
من مثل تاريكي ،
تو مثل مهتاب
من مي رم گم مي
شم تو جنگل خواب
از تو تنها شدم
، چو ماهي از آب
من شدم رودخونه
، دلم يه مرداب
رو شاخه هاي بيد
، دلش ميگره
از بركه هاي آب
بالا نمي ره
|
|
گل گلدون من شكسته در باد
گل شب بو ديگه شب بو نمي ده
گوشه آسمون ، شده رنگين كمون
اگه باد از سر گل تو نگذره
گل گلدون من ، ماه ايوون من
گل هر آرزو ، رفته از رنگ و بو
آسمون آبي ميشه ، اما گل خورشيد
دره مهتابي ميشه ، اما گل مهتاب
|
|