صداي سگ

در روزگاران قديم ، مرد عطاري زندگي مي كرد كه ناگهان كارش كساد شد ، از اين و آن قرض كرد ،‌ ولي كارش پيش نرفت . روزي در خانه نشسته بود و فكرد مي كرد كه طلبكاران در زدند ، همه از دست مرد شاكي بودند . يكي مي گفت : ” طلب ما را كي پس مي دهي “ . ديگري مي گفت :‌” ما هم زن و بچه داريم “‌ يكي گفت : كاري نكن كه از تو شكايت كنيم . در اين ميان يكي از طلبكاران ساكت بود .

مرد عطار گفت : چند روز صبر كنيد ، شايد راهي پيدا كنم .

طلبكاران با ناراحتي رفتند ،‌ همينكه خواست در را ببند ،‌ ديد هنوز يكي از آنها ايستاده ،‌ مرد عطار گفت : برو چند روز ديگر بيا .

مرد جواب داد : ” نمي توانم “

عطار گفت : ولي من الان پولي ندارم .

مرد گفت : من حاضرم به تو راهي نشان دهم كه از دست آنان راحت شوي ولي به شرطي كه طلب مرا بدهي .

عطار گفت : اگر اينطور شود ،‌طلب تو را خواهم داد . حالا بگو چه كار كنم ؟

طلبكار گفت : وقتي دوباره آنها آمدند ، بلند واق واق كن .

عطار گفت : چه مي گوئي ؟ يعني من سگ شوم ؟‌

طلبكار گفت : يا بايد اينكار را كني يا به زندان بروي .

عطار گفت : چاره اي نيست .

چند روز بعد طلبكاران به در خانه مرد عطار آمدند . عطار در را باز كرد . طلبكاران گفتند : چند روز صبر كرديم حالا طلب ما را بده . مرد عطار آرام پارس كرد .

طلبكاران خنديدند و گفتند : شوخي بس است زود باش طلب ما را بده . ولي هر چه آنها گفتند مرد عطار فقط پارس كرد .

يكي از آنها گفت : اين مرد ديوانه شده است . برويم كه چيزي به دست نمي آوريم .

كسي كه اين حرف را زد،  همان مرد طلبكاري بود كه اين روش را به عطار نشان داده بود . طلبكاران همه با هم رفتند ولي آن مرد در بين راه بي آنكه ديگران خبر شوند ، برگشت .

در زد و وقتي عطار در را باز كرد به او گفت : ديدي چطور شر آنها را كم كردم ، حالا پول مرا بده .

عطار پارس كوتاهي كرد . طلبكار گفت : ” نگران نباش ، آنها رفتند و نيازي به پارس كردن نيست .

هرچه طلبكار گفت ، مرد عطار پارس كرد . در آخر طلبكار يقه مرد را گرفت و گفت حرف بزن ، تو سگ نيستي ! اما عطار مرتب پارس مي كرد .

طلبكار خسته شد و روي زمين نشست . اما مرد عطار همان طور كه پارس مي كرد در خانه را بست

كتاب طوطي و شكر ـ ‌نشر محراب قلم ـ محمد ميركياني

صفحه اصلي سايت كودكان ،  نوجوان >  قصه   > كتابخانه نوجوان >  صداي سگ